3x pokój, kuchnia, łazienka!

Kiedy usiadł na kanapie, rzuciła mu w twarz ręcznikiem z łazienki, żeby wytarł sobie włosy.
- Ty też.
Odkręciła wodę. Dla niej nie stanowiło to większego problemu, że woda była zimna.
Wlazła pod prysznic.

Spojrzała po nich ... a potem łyknęła trochę herbatki.
- I całkiem tani. Dol odkupiła go od swojego wujka prokuratora. Koleś nagle kupił sobie dom na przedmieściach Londynu i oddał nam to mieszkanko . Dziwne to było, zrobił to tak nagle. A potem była sprawa na policji, że miał jakieś konszachty z mafią narkotykową.
Walnęła się obok Libry (uważając na herbatkę), założyła nogi na stół i chapnęła trochę chipsów.
- A ty gdzie mieszkasz?

Popatrzył na nią z irytującym uśmiechem.
- Mafia narkotykowa - westchnął. - Ostatnio słyszę o tym więcej, niżbym chciał. A w policji też coraz mniej uczciwych ludzi.

Popatrzył na Nel, która walnęła się obok niego.
- Z Bianką. Znaczy... u Bianki, ale bez Bianki. W jej domu.

Włączyła tv. Jak dobrze znała Dolkę to jej mycie się dużo czasu nie zajmie.
- No, też prawda ale to pewnie pojedyncze jednostki~
Wbiła się w kanapę i zajęła się grzaniem łapek poprzez porcelanowy kubek.
- fajnie. Sam tam mieszkasz? - zaśmiała się, kiedy się zagmatwał.

Wzruszył ramionami. Zwisało mu to.
- Odkąd Bianka wróciła do Włoch, to mieszkam tam ja, Altair i Coran. Ale prawdę mówiąc oboje widuję dość rzadko. To wielki dom, pomieściłoby się tam zdecydowanie więcej ludzi. Ale jeśli mam być szczery... to tak naprawdę nie wiadomo, kto teraz za ten dom odpowiada. Bianki nie ma. Coran? Może...

- Skoro to jej dom, to chyba ona za to odpowiada, no nie? - zmarszczyła na niego brwi. - Przygarnęła was do siebie, a potem wyjechała? Tak trochę nieodpowiedzialnie x_x.
Dmuchnęła sobie w grzywkę.

- Nie wyjaśniła nam, a przynajmniej mi, o co chodzi, ale z tego co wiem, to nigdy nie miała zbyt dobrych relacji z rodziną, a tu nagle musiała bardzo szybko wrócić do domu. Bianka nie jest typem osoby nieodpowiedzialnej, ale mimo to mam dziwne przeczucie, że już jej nie zobaczę.

Łyknął herbatki, ostatecznie wzruszył ramionami.
- A zresztą, to nie moja sprawa.

- Ignorant z ciebie, oj, wielki ignorant - kuksnęła go w bok.
- Dolka, pospiesz się, bo ominie cię początek~ >D
Przykucnęła przy dvd i włożyła płytę w napęd. Ziewnęła.
- Lubisz horrory? - pytanie skierowała się do Libry, ale ustawiała język w filmie.

...
- AAAAA!! SHIIIIT!! ><
Wyskoczyła szybko z prysznica i zaczęła się wycierać. Nie minęły 2 minuty, jak Dol wyskoczyła z łazienki w bordowych spodniach od piżamy i szarej koszulce na ramiączkach.
- Teraz włączyli gorącą, popieprzyło ich?! O.O
Miała czerwone plamy na rękach i szyi. Przyłożyła do nich lód chirurgiczny wyjęty wcześniej z lodówki.
Wcisnęła się w kanapę.

Korzystając z tego, że film się jeszcze nie zaczął, wydobył z mokrej torby swojego naturalnie schłodzonego (bo na dworze zimno~) desperadora i ostre pringelsy. Następnie został na kanapie otoczony przez Nel i Dolerein, więc po prostu ułożył się wygodniej.
- Lubię.

(nie oglądałam Piły VI, nie mam zamiaru, więc pomyślałam, że fajnie się zmyśla )

Zaśmiała się, kiedy Dol wybiegła z łazienki .
- Dobra, włączamy x3.
Wzięła pilota w łapencje pilota i zasiadła wygodnie na miękkiej kanapie~. Światło było zgaszone >D.
Play i jazda!

Lód trzymała przy prawym ramieniu. Zerknęła na zegarek. Dobra, bite 2 godziny, trzeba je przetrwać v.v.
Nie cierpiała horrorów, ale perswazji Nel jeszcze nie okiełznała. Rozpłynęła się w kanapie i postawiła sobie na brzuchu szklankę z paluszkami.
Zaczęło się.

Oczywiście zaczęło się ostro, tak na dzień dobry jakiś koleś miał zszyte oczy i dziwny metalowy kołnierz na szyi, które był przykuty łańcuchem do urządzenia tortur.
Skrzywiła się x.x.

Chrupnął pringelsa. Wszystkie części piły były z tego rodzaju filmów, co nie robiły na nim szczególnego wrażenia. Skłamałby, gdyby stwierdził, że oglądając takie filmy czuł absolutną obojętność, ale strachu nigdy nie odczuwał.

Przyciągnęła do siebie chipsy i schrupała parę.
- Ten Jigsaw to jakiś pieprznięty koleś.
Ona wszelkie horrory oglądała normalnie. Z naturalnie zaciekawioną nerialowską miną. Tylko jak było coś obrzydliwego...
np. teraz, kiedy facetowi przytrzasnęła głowę jakaś dziwna maszyna z kolcami...
Robiła zdziwioną minę i mówiła:
- Uuuu o_o - a potem chrupała chipsy dalej .

Zmarszczyła brwi, przełknęła głośno ślinę i zakryła twarz poduchą, żeby na to nie patrzec. Krew bryzgała na wszystkie strony.
- Ygh...

Przy jednej z niesmacznych scen, zerknął kątem oka na Dolerein.
- To nie jest dobry pomysł - szepnął do niej.- Nie musisz przecież oglądać.

Obejrzała się na przyjaciółkę.
- Wszystko ok? - mruknęła.
Spauzowała film.

Podniosła głowę.
- Nie lubię horrorów - odszepnęła mu.
Chwilę potem Nel zrobiła pauzę.
- Nie przejmujcie się mną oglądajcie.
Zeskoczyła z kanapy i poszła do kuchni, żeby wziąć swoje leki.

Popatrzył za nią, po czym zwrócił się do Nel.
- Nie jestem właściwą osobą, by do niej iść i zobaczyć, czy wszystko ok. Idź.

Spojrzała na Librę.
- Martwisz się o nią? - uśmiechnęła się po swojemu. - Ech...
Zeszła po ludzku z kanapy i doszła do Dolki.
- Wszyyystko ok? - uśmiechnęła się do niej. - Powinnaś je wziąć wcześniej, no nie?
Skinęła na jej leki.

Połknęła ostatnio tabletkę i popiła resztą wody, która została w szklance.
- No pewnie - zaśmiała się cicho. - Tak, zapomniałam wziąć leków i trochę ta scena mnie... była tak troszkę obrzydliwa. Posiedzę sobie przy was, ale aż tak bardzo angażować się w film nie będę.
Nel wróciła na kanapę, a Dol poszła do pokoju po swoje notatki z zajęć. Wróciła z nimi do salonu.
Musiała się czymś zająć x.x.
Film ruszył dalej.

- Zaraz, że się martwię...
Bez słowa odkalslował swojego desperadosa, nie angażując się do rozmowy.

Jakąś godzinę później cała akcja się niby rozkręciła, ale Nel...
Nel za to wzięła poduchę, ułożyła ja sobie na ramieniu Libry i zasnęła po kilku ziewnięciach. Jej było zimno, a on taki ciepły był~ .

Notatki trzymała kurczowo przy nosie, zasłaniając sobie nimi połowę twarzy. Siedziała wielkimi oczami.
Nogi podciągnęła pod brodę.
Była już końcówka filmu, gdzie policja była parę minut przed odnalezieniem miejsca, gdzie ta cała gra miała miejsce.
- Kurde, znajdźcie go ><.

- Nie bój nic, znajdą - pocieszył i chapnął ostatniego pringelsa.
Nel nie przeszkadzała mu, domyślił się jednak, że pasjonująca akcja filmu znudziła ją, jakiś czas temu podzielił się z nią swoim kocem.

Wreszcie napisy.
Zmarszczył brwi.
- Ale chała...

I w końcu doszło do tego, że policja się spóźniła. Gdy wpadli do środka, było czysto, jak gdyby nigdy nic. Była tylko krew i te wszystkie okropne maszyny...
- Ale szajs ._. końcówka była gorsza niż pierwsze sceny... - podrapała się po nosie i spojrzała na Nel.
Parsknęła śmiechem.
- Ktoś ci zajął na noc kanapę .

Uśmiechnął się krzywo.
- Przynajmniej realistycznie ujęli funkcjonalność naszej policji.
Spojrzał na swoje ramię, o które Nel oparła się wygodnie.
- Nie sądzę, bym miał zostać na noc. Dzięki, ale czułbym się głupio. Poradzę sobie.

Westchnęła.
- Nie będziesz miał z nami kontaktu nawet. Ja z Nel pójdę do sypialni, a ty prześpisz się tutaj. Nadal chcesz iść na ten deszcz?
Zmrużyła powieki i chapnęła jednego paluszka ze szklanki.

Kusiła. Jakkolwiek odważny i odporny na ból by nie był, nie uśmiechało mu się wcale paradowanie w deszczu, na samą myśl dostawał gęsiej skórki. Ale z drugiej strony nie chciał spędzać nocy w mieszkaniu Dolerein.
- A co na to Nel?

- Jej to pewnie obojętne.
Tyknęła Nel w ramię kilka razy, ale tak lekko. Nerial machnęła dłonią i tylko zmieniła pozycję - przełożyła poduszkę i skuliła się po drugiej stronie kanapy.
- Przecież nie chcę źle . Patrząc na twoją rasę paradowanie podczas ulewy nie jest miłe.
Przekąski i całą resztę zaniosła do kuchni.

- No dobra...
Podniósł się i popatrzył na Nel.
- Który pokój jest jej? Zaniosę ją.

- Za telewizorem są drzwi. Fioletowa pościel.
Obie spały w jednym pokoju.
Pochowała to, co jeszcze mogła pochować i pozmywała naczynia.
Usiadła jeszcze przy stole, żeby przejrzeć do końca notatki.

Ostrożnie podniósł Nel i zaniósł ją do pokoju obok. Położył na łóżku ze wskazaną pościelą.
Wrócił.
Usiadł na kanapie. Przycisnął dłoń do oczu.

Kiedy wniósł Nel do pokoju ona pozwoliła sobie zanieść notatki. Stanęła w drzwiach, oparła się o framugę.
Splotła palce za plecami.
- Dobrze się czujesz?

Spojrzał na nią zaskoczony. Przez dłuższy moment nie bardzo wiedział, o co jej chodziło. Oświeciło go po kilku sekundach.
- Taa... ale ostatnio czuję się jakiś... wypalony.
Wzruszył ramionami.
- Taki pusty.

Nie podeszła bliżej. Zamknęła tylko drzwi do sypialni i usiadła obok nich, pod ścianą.
- A stało się coś poważniejszego, że tak się czujesz?
Może w pewnym sensie czuła się tak samo. Po śmierci ojca coraz częściej kłóciła się z matką.
- Czujesz się tak po śmierci swojej matki?

Skrzywił się lekko, zerknął na nią spomiędzy dwóch rudych kosmyków.
- Od czasu jej śmierci są same kłopoty... właściwie to coś w tym jest. Już dawno przestałem się tym martwić, prawdę mówiąc, chyba nawet nie tęsknię... ale uczucie pustki trwa chyba właśnie od tamtego dnia.
Zaśmiał się cicho, chrypliwie.
- Nie mam z kim dzielić czasu... prawdę mówiąc, zapomniałem już, jak to jest czuć się szczęśliwym, nie wiem nawet, co miałoby się stać, żebym był szczęśliwy. To nie tak, że jestem nieszczęśliwy... jestem po prostu pusty...

Spojrzała na niego i wstała. Usiadła znowu na kanapie.
- Nie masz nikogo takiego z kim mógłbyś spędzać ten czas? A Coran?
Splotła palce na kolanach. Uśmiechnęła się lekko do siebie.
- Rozumiem cię - szepnęła. - Może dlatego, że wiem co to znaczy śmierć kochającej cię osoby.
Podniosła głowę i uśmiechnęła się ciepło do Libry.

- Coran jest dla mnie jak siostra. Rodzeństwo spędza ze sobą cały czas do pewnego momentu... jesteśmy teraz dorośli, nie będziemy bawić się non stop przez całe życie. Chcę, żeby skupiła się na swoim szczęściu, a ja na swoim.

Uśmiechnął się krzywo.
- Nie dziw się, że czasem zachowuję się jak palant, skoro nie pozostało mi nic poza spontanicznymi decyzjami.

(dobranoc)

(dobranoc x) )

- No a nie masz jakichś dobrych kumpli?
Ona miała Nerial, chociaż i z nią coraz rzadziej się widywała.
Zaśmiała się cicho.
- Czemu nie próbujesz sobie tego zapełnić? Nie masz dziewczyny, chociaż jesteś przystojny, inteligentny... i to że nie chcesz jej mieć. Ona by ci jakoś pomogła w tym, tak sądzę.
- Jest ci może pusto, bo jesteś samotny...?

- Miałem. Ale to nieaktualne

Zaśmiał się szczerze. Rozbawiła go.
- Ale charakter mam wredny, i ty wiesz o tym bardzo dobrze.
Klasnął w dłonie.
- Dobra, idź już spać. Rano mnie tu już nie będzie.

- Taaa, wiem o tym i teoretycznie i praktycznie .
Wstała i poszła do sypialni po koc i dodatkową poduchę, które położyła mu na kanapie.
- Dobranoc .
Na do widzenia wystawiła mu język i zamknęła za sobą drzwi do sypialni.
Położyła się, otuliła grubo niebieską pościelą i niedługo potem zasnęła.

- Dobranoc.
Kiedy został sam, popatrzył na koc i poduszkę, które mu zostawiła. Tak, jak był odziany, tak padł na kanapę, nakrył się kocem, przymknął powieki.

W okolicach godziny 3 przestało padać. Ubrał się, złożył koc i wyszedł, zamykając za sobą drzwi na klucz, który pozostawił pod wycieraczką.

[z/t]

I'm not lost, I'm not lost - just undiscovered~
Niemrawo wynurzyła rękę spod kołdry i chwyciła za telefon.
- Halo...? - przetarła oczy i spojrzała na zegarek.
9 rano...
- Muszę z tobą pogadać. Spotkajmy się za jakąś godzinę przed parkiem w centrum, dobrze? To bardzo ważne.
- Wujek? - zamrugała parę razy i usiadła. - Ale co się dzieje?
W słuchawce usłyszała cichy śmiech Hagana.
- Nic, po prostu muszę ci coś wytłumaczyć. Do zobaczenia. - i się rozłączył.
Odłożyła telefon na szafkę nocną i wzruszyła ramionami.

Jakieś pół godziny później była gotowa do wyjścia. Gdy wychodziła na korytarz zauważyła zgrubienie na wycieraczce. Wyciągnęła spod niej klucz.
Zaśmiała się, zamknęła mieszkanie i wyszła.

[zt - Nel też ma zt ]