Funkcjonalne mieszkanko Matta i Calypso

Jak wyżej .

--------.---------

Altair siedział na kanapie rozłożony na cztery strony świata. Przełączał z kanału na kanał.
- == nic... po prostu nic tu nie ma... jakieś debilne filmy, seriale... albo jakieś komedie durne...
Westchnął głośno i poszedł do kuchni. W salonie wesoło ćwierkał sobie Charlie .
- No i czego zacieszasz? - Altair się wkurzył i skierował swoje kroki do jego klatki. - Sądzisz, że siedzenie z ćwierkającym tobą jest zabawne? Nie nudzisz się, papugo? ><
Charlie spojrzał na Altair z miną typu "ale dureń" i ćwierkał sobie dalej .
- I weź tu porozmawiaj z kimś normalnym .

*puk puk~*

()

Papuga zatrzepotała skrzydłami przez te nagle pukanie.
- No i czego panikujesz? Jakbym Calypso widział - wzruszył ramionami i otworzył drzwi.
...
- ... za długo przed telewizorem siedziałem... - zmarszczył brwi i pochylił się nad istotą.
- Bianuś...? Imposible.

Nadepnęła mu obcasem na palce u nogi.
- Teraz wierzysz, że to ja?
Wyszczerzyła się szeroko.

- Ej, nie cieszysz się!

- O.O AUA! - złapała się za palce. - No wiesz co!
Zaśmiał się głośno i uścisnął ją.
- Pewnie, że się cieszę . Tylko siedzę od 2 dni przed telewizorem w mieszkaniu Matta i dostałem świra. Yay, wyjechałaś od nich!

Kiedy wyciągnął swoje łapy, wyślizgnęła się i pokazała mu prawą dłoń. Obrączka.
- Nie tak blisko
Wyminęła go, wlazła do środka.
- Ej, ej, Matt będzie miał coś przeciwko, żebym tu została na kilka dni~?
Rzuciła walizkę na kanapę.
- Ale syf

- O.O Bian, ale jego tu nie ma :< to tak na przywitanie!
Podreptał do kuchni z przegraną miną.
- Chcesz herbaty? ;]
Wstawił wodę.
- Nie, raczej nie. Nie będzie go do końca miesiąca poprosił mnie, żebym pilnował mu mieszkania. Nie mam tu co robić, serio. Gadam do Charliego całymi dniami. A on, saprajs, nie odpowiada mi - zaśmiał się.
Rozejrzał się po salonie.
- Ta, ta. Wczoraj sprzątałem.
Wszędzie leżały papiery od scenariuszy.
- Ale dzisiaj rano wzięło mnie na zgubne pisanie... nic, kompletnie nic nie wchodzi mi do głowy. Straciłem wenę .

Podreptała za nim i wyściskała go mocno~
- Spodziewałam się większego zaskoczenia - zaśmiała się.
- Dobra, czyli zostaję! Muszę się schować przez kilka dni... potem pójdę do urzędu, na szczęście ciągle jestem tutaj zameldowana, załatwi się kilka formalności... i nie będę musiała już nigdy wracać do domu.
Rąbnęła sobie jabłko.
- Herbatki~

Uwaliła się na kanapie, ogarnęła mu nieco w papierach.
- Sądzisz, że byłabym dobrą muzą?

Uścisnął ją z satysfakcją .
- Nigdy?
Wsypał do kubków herbaty. Mieli tylko jedną, grejfrutową.
Jeden kubek miał zdjęcia Matta i Calypso, kiedy byli jeszcze w szkole średniej. Było naprawdę ładne ;]. Drugi był różowy w niebieskie słonie .
- Ale jak to, że nigdy? Załatwisz papierki i już? o.O

- No - krótko i rzeczowo. - Piszę akurat horror, może się przydasz .

(będę pisała potem z komy, bo muszę się umyć )

- Nigdy - potwierdziła beztrosko. - W moim małżeństwie jest pewna luka: nie jest to ślub kościelny, ani nawet cywilny. Wedle prawa Wielkiej Brytanii jestem ciągle panną. To jest wewnętrzny system włoskiej arystokracji, potwierdzony przez władze . Zmienię imię i nazwisko. Żadne dokumenty, ani żadne obrączki nie będą mnie ograniczać.

Wzięła jakiś koc i owinęła się nim. Nie wyglądała, ale była porządnie chora: okazję by uciec z domu miała tylko wtedy, kiedy leżała w łóżku z wysoką gorączką, bo wtedy nikt jej tak nie pilnował. Spakowała najpotrzebniejsze rzeczy (wszystkie ubrania itp i tak zostawiła w Londynie) i pojechała na lotnisko, po czym wzięła pierwszy samolot do Londynu.

- Wiesz ty co. W nocy zrobię ci taką jazdę, że cię natchnienie na horrory nie opuści do Wielkanocy.

- Łał nieźle obmyślane. - pokiwał głową z uznaniem.

A on, jako że był idiotą i facetem, zrozumiał to opatrznie.
- Słucham ja ciebie? no chyba nie mówisz poważnie .
Zaśmiał się.

- Prawda? Jestem genialna

Wytrzeszczyła na niego gały, po czym zaśmiała się głośno.
- To znaczy, że będę cię straszyć w nocy Mam czarną kredkę do oczu i jak się nią wymaluję to wyglądam jak zombie!

Rzuciła w niego poduchą.

- Yhym .
Zwinnie złapał poduszkę.
- O ludzie! Dobrze, że mi o tym powiedziałaś, wezmę ze sobą notes i długopis .
Pstryk. Czajnik się wyłączył.
Altair zalał obie herbaty i zaniósł je do salonu razem z cukrem i łyżeczkami.
- Co się tak opatuliłaś tym kocem? zimno ci? - rozejrzał się. - Okna zamknięte, ogrzewanie włączyłem rano...
On sam teraz siedział w samej koszulce i cienkiej bluzie z kapturem.

Zwinęła się w kulkę i właśnie wyciągała łapkę po gorąąąącyyy~ *__* kubeczek, kiedy Altair przywrócił ją do rzeczywistości.
- Musiałam zmarznąć spędziłam sporo czasu w drodze.
Cofnęła łapę.

- Zapewnię ci koszmarne natchnienie >D BUAHAHAHAHAH

- no weź, rozgrzeje cię - przysunął jej kubek. - Ty coś ukrywasz~
Spojrzał na nią podejrzliwie.
- Już się zaczynam się bać. A to dopiero początek, ta?

- Bian, jak ty tu w ogóle trafiłaś, co? o.o nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek pokazywał ci mieszkanie Matta .

- Heee? Powiedziałam ci nawet, że mam męża a ty mnie oskarżasz o ukrywanie czegoś? :< jesteś okrutny! Sergiooo~ - zawołała i zakaszlała.
Wyszczerzyła mrocznie kiełki, co miało znaczyć mniej więcej tyle, co "TAK".

- No wiesz... nie chcę na razie wracać do domu. Najpierw załatwię te formalności, wyrobię dokumenty itp. Ale muszę się gdzieś podziać... moim pokoju Sergio pewnie szybko by mnie znalazł. Chce mnie sprowadzić z powrotem. Jemu też nie do końca się to wszystko podoba, ale jest pokorniejszy ode mnie. W każdym razie: z jakąś głupią nadzieją, że tam jesteś, poszłam do twojego starego pokoju w akademiku. Był tam jakiś gościu ze swoją dziewczyną i powiedzieli mi, że mogę cię tutaj znaleźć

- Tak, bo jesteś chora pij, bo ci nie odgrzeje ;]
Wepchnął jej kubek w łapki i sam upił łyk ze swojego.
- Sergio kojarzy mi się z chłopaczkiem od stajni - podniósł jedną brew do góry i zaśmiał się.
- Czyli jemu też to małżeństwo nie pasowało? I jeszcze cię teraz szuka x.x ale kolo.

- Daniel... taaa, on jest świetny... nie znał cię i wystarczyło mu, że mnie szukasz.

- v.v...
Wzięła kubek.
- Ej, nie obrażaj go! Sergio jest naprawdę w porządku, lubię go. Ale to niewystarczające, by być małżeństwem, spać ze sobą, mieć dzieci itp :/ A szuka mnie, bo obowiązki są dla niego ważniejsze od jego osobistych odczuć. Hardkor.

- O, właśnie Daniel. I jakaś Mel chyba, jeśli dobrze pamiętam. Ładne imię swoją drogą~

- Nie obrażam go, no i teraz rozumiem. Skoro obowiązki są dla niego ważniejsze no i skoro widzę go w twojej głowie~
Puknął ją lekko w czoło, a potem przyłożył do niego pełną dłoń.
- I wyjechałaś z gorączką == - pokręcił głową i zamlaskał.
Poszedł do kuchni w poszukiwaniu jakiegoś gripexa czy czegoś. Wziął dodatkową szklankę z letnią wodą i wrzucił do niej brytyjski febrisan.
- Melodie x) oboje pracują u nas w teatrze. Biedak, ona jest strasznie o niego zazdrosna, gołym okiem widać .
Postawił szklankę na stole, jak jakieś trofeum.
- Jak tego nie wypijesz to ja cię będę straszył w nocy

- Faktycznie, dziwnie się na mnie patrzyła to o to chodziło...?

Podążyła za nim wzrokiem zniesmaczona. Wiedziała, że musiała się wykurować, ale takie bieganie wokół niej kojarzyło jej się bardzo jednoznacznie.
- W porządku... mogłam wyjechać tylko w takim momencie, bo mniej mnie pilnowali v.v

- Pewnie tak byłaś dla niej zagrożeniem.
Spojrzał na nią zdziwiony.
- A, to dbają o ciebie bardziej, kiedy jesteś zdrowa? tak trochę nie po kolei. Myślałam, że arystokracja to też służba, która opiekuje się tobą i jest na każde twoje skinienie x.x.
Założył nogi na stół.

- Oczywiście, że tak jest. Ale służba to nie strażnicy, a strażnicy nieco wyluzowali, skoro byłam przykuta 40-stopniową gorączką do łóżka no to czmychnęłam~
Popiła herbatki, potem za jednym razem wypiła całą szklankę leku. Skrzywiła się.
- Paskuda...

(posłuchaj sobie kiedyś Hillsong United - Desert song ;])

Zaśmiał się głośno.
- Ta, no, spoko czemu nie! "Chłopaki, idziemy na piwo, Bianka jest chora~"
Mrugnął do niej.
- Zuch dziewczyna

Kiedy tak leżała zwinięta pod kocykiem, z herbatą, w ciepełku, z opiekuńczym Altairem obok, w bezpiecznym miejscu... poczuła się dobrze.
- Ej, ej - odezwała się. - A mogę cię postraszyć jutro? Dzisiaj chyba przekimam całą noc
Była wyczerpana podróżą, oczy jej się kleiły. Zamierzała zasnąć tak, jak leżała, bez przebierania się, ani niczego.

Uśmiechnął się szeroko.
- Mi to nawet na rękę i lepiej dla ciebie.
Ziewnął głośno. Dopił do końca herbatę i odstawił kubek na stół. Posprząta rano.
- Chcesz spać w pokoju siostry Matta?

- Niieeee, nie będę się już ruszać - odpowiedziała i ziewnęła. - Mi tu dobrze no i nie chce mi się ruszać leniwego tyłka, skoro już się tu zagnieździłam
Uśmiechnęła się do niego, patrząc mu w oczy spod opuszczonych rzęs.

Pokręcił głową z uśmiechem i zaoferował jej siebie jako niezbyt wygodne, ale za to dopasowujące się do potrzeb łóżko .
- Ty leniu ty .

Co? Zaoferował się jej jako łóżko?

- Wiem
Zamknęła ślepia.

(dobranoc)

Tak skoro nie chciała spać u Calypso, to niech śpi na nim

Przytulił ją i opatulił szczelnie kocem.
- Dobranoc, leniu na potęgę~
Oparł głowę o oparcie kanapy i zasnął po kilku minutach... zasypiania x).

Kiedy się rano obudziła, towarzyszyło jej uczucie... a raczej uczucia mieszane. Z jednej strony, czuła się znacznie lepiej, gorączka musiała trochę spaść, ale z drugiej strony, wszystko wskazywało na to, że rzucała się w nocy czuła, że jej ubrania są mokre od wewnętrznej strony. Paskuda :<.

Wymknęła się spod/znad/zza Altaira, wygrzebała coś na zmianę ze swojej walizki (a obecnie jej zawartość stanowiła niestety bardzo droga bielizna, bardzo drogie kosmetyki, bardzo droga koszula nocna i bardzo drogich kilka sukienek. Wkurzające było to "bardzo drogie") do tego kosmetyczka i dziewczę czmychnęło do łazienki, gdzie wlazło pod prysznic.

Kiedy Altair się obudził, była w trakcie smażenia jajecznicy. Zielony ręcznik na głowie stanowił zabawny kontrast dla ładnej sukienki w kwiatowe wzory z polarowego materiału.

Kiedy poczuł jakiś ruch na kanapie, przewrócił się tylko na drugi bok . Obudził się dopiero wtedy, gdy sen o tym, że został najpopularniejszym scenarzystą na świecie przerodził się w sen o restauracji, którą napadł jajeczny potwór! O.O
Usiadł nagle, dysząc.
- Nie! >< - zakrył twarz dłońmi. - Zaczynam mieć zryte sny, muszę coś z tym zrobić...
Niuchnął. Obrócił głowę w stronę kuchni.
- ...? - ruszył w jej kierunku. Stanął i oparł się o futrynę. - Dobry dzień

Usłyszała krzyk i obejrzała się.
- Altair?
Uśmiechnęła się lekko, widząc go całego i zdrowego (przynajmniej fizycznie ), po czym wróciła do przygotowywania śniadania.
- Hej~ - przywitała się. - Głodny?

(jak odpiszesz to możesz mi puścić strzałkę, bo chyba nie będzie mnie dzisiaj na kompie)

Ziewnął i potarł się po potylicy.
- Zapachniało mi jajkami i miałem koszmar o jajecznej godzilli .
Zerknął na klatkę Charliego przesłoniętą czarną koszulą Altaira.
- No, jak wilk
Zdjął ją, a papuga przywitała swojego właściciela wesołym skrzekiem. Ostrożnie otworzył drzwiczki i nasypał trochę ziarnistej mieszanki do pojemniczka. Kiedy mała kratka się zamknęła, Charlie od razu zabrał się do jedzenia.
A Altair wrócił do Bianki.
- Jak się dzisiaj czujesz? ;]

(sory, ja sama teraz wchodzę sporadycznie, uczę się)

- Następnym razem zrobię owsiankę
Uśmiechnęła się i dosypała trochę przypraw, następnie wyłożyła bekon na talerz i rzuciła na to pachnącą jajecznicę z cebulką, szczypiorkiem i pomidorami ;] Tak po włosku~
Z Altairem rozmawiała w ojczystym języku.
- Dużo lepiej potrzebowałam takiego wypoczynku. Sądzę, że muszę jeszcze trochę się kurować, pójdę dzisiaj do lekarza, ale gorączka chyba mi spadła.

Uśmiechnęła się.

(tak myślałam, luzik )

- Tooo... będą mi się śniły 3 misie, które pożerają tamtą godzillę .
Chwycił widelec i z diabolicznym śmiechem zabrał się za śniadanie x3.
Pierwszy kęs. Uważnie przememlał i przełknął.
- Eccellente!
Uśmiechnął się szeroko, tak jak on fajnie potrafił~.
- No, miło słyszeć .

Usiadła na przeciwko niego. Sobie nałożyła dużo mniej, tylko troszkę, bo jej śniadanie kładło nacisk na maślaną bułeczkę i soczek ;3.
- A dziękuję, dziękuję
- Skoro już będę na mieście, to mogę zrobić małe zakupy. Pewnie i tak będę musiała wstąpić do apteki i kupię sobie wafle ryżowe, by wytrwać siedzenie w domu . A jak wyzdrowieję, to pójdę do urzędu. Wymyśl mi jakieś fajne nazwisko. Bo imię już mam .

- O, zakupy się przydadzą. Od tygodnia żyję na zupkach chińskich~ - przełknął to, co miał w ustach. - I na długopisie i kartkach, taaaa .
Zaśmiał się cicho. Już miał wsadzić sobie widelec z kawałkiem bekonu do ust. Miał zapytać "JA?!", ale się powstrzymał. No przecież scenarzystą był, to powinno być dla niego proste! .
- O mamo... mam pustkę w głowie O.O - potraktował to jak wyzwanie! -

- To ja ci będę gotować! Schudłeś strasznie :< a takie fajne ciałko miałeś v,v
Wyciągnęła rękę nad stołem i tyknęła go w ramię.
- Łeee... od dzisiaj jesz moje obiadki i zapisujemy się na siłownię! Masz przypakować, chucherko ty ><

Zaśmiała się głośno, chapnęła trochę jajecznicy.
- No weź tyyyy. Kto mi wymyśli, jak nie ty? Dawaj jakieś fajne nazwisko ze swojej sztuki ;]

(hahaha xDDDDD)

- Bian, spadłaś mi z nieba! *_____* - ... dopóki nie usłyszał tego drugiego... - Ale ja nie mam czasu na siłownię v.v... na nic innego czasu nie mam jak tylko na jedzenie, spanie, karmienie Charliego - *skrzek kakadu* - i pracę .
Odstawił talerz na bok, wyciągnął się na stole i zarył czołem o blat.
- Sarvente... :< "Gniew południa"...
Ha, profesjonalista! Potrafił przyporządkować nazwisko do każdego swojego scenariusza x3.

- No to od dzisiaj będziesz musiał znajdować. Jeszcze trochę, a będziesz grubym brzydalem, który tylko siedzi w domu w papierach. Nie wyjdę za ciebie!
Zabrała swój talerz i od razu go umyła. W zęby złapała bułeczkę.
- Sarvente... super : D dzięki!

O nie, trafiła go w czułe miejsce...
- Dobra, to co, jutro? =D już NIGDY nie pójdę po teatrze do Maca!
Wyprostował się jak struna.
- Pasuje ci?

- I o to chodzi! Od dzisiaj jesz moje żarcie od DZISIAJ. Ubieraj się ;]

Przełknęła kawałek bułki.
- Nom, a co?

- A jak nie będzie cię "zawsze"? :<
Otrząsnął się.
- Jak to teraz? Zaraz?

- Nie, nic... wybacz, ale dałem ci nazwisko tego złego faceta, który atakuje wioski tylko po to, żeby zabijać nieposłusznych królowi ludzi... - zaśmiał się, ale potem przyłożył pięść do ust i odchrząknął. - Ale ty jesteś jego całkowitym przeciwieństwem, więc jest ok .

- Nie bój nic, dopóki będę mogła, to się będę tobą opiekować~
Kichnęła.
- A widzisz, to idealnie o mnie łap no kurtkę.
Kończyła suszenie włosów.

- Wiesz, kochana jesteś... - spojrzał na nią podejrzliwie, dotknął ręką jej czoła (chciałam napisać czołem jej ręki xDD). - No, ale gorączki nie masz .
Podniósł do góry brwi z rezygnacją.
- Taaaa... a jak nie mam kurtki? - owijamy w bawełnę! - To mogę nie iść?

Przeczesała włosy palcami, ściągnęła kurtkę z wieszaka i wcisnęła mu w ręce.
- Nie, nie możesz ;] kupimy sobie jakieś seksi dresiki i będziemy ćwiczyć~ ja też chciałabym zrzucić parę kilo ;]
Wciągnęła proste grafitowoszare kozaczki.

No teraz się skrzywił.
- Tylko nie dresiki D: nie wystarczą szorty i jakaś koszulka?
Włożył trapery i ubrał kurtkę.
- Uch... przyznam, leniem jestem :< - opatulił szyję czarnym ciepłym szalikiem.

(1.Azhar ma, jakby co, prawo jazdy. 2. Uważaj x3)

- Nie. Dresiki. Kupię ci, więc powinieneś się raczej cieszyć xP
Odziała się, wcisnęła czerwoną czapkę na czarne loczki i owinęła szyję szaliczkiem.
- No dalej, rusz dupę

Westchnął, otworzył drzwi przed Bianką.
- Zostanę dresiarzem, dobra, sama tego chciałaś madame~
Wskazał jej wyjście, a sam wziął do rąk torbę i zamknął za nimi drzwi.
- Prowadź, nie wiem, gdzie jest jakaś "siłownia" .

- Ja też nie ale to tylko Londyn! Nie powinno być trudno coś znaleźć
Stanęła na palcach i poprawiła mu trochę włosy, bo wyglądał, jak łajza. Poszli sobie.

[z/t oboje]